Senni zwycięzcy (Dzieła)

„Śpijcie, zwycięzcy” to formuła, jaką w tej kulturze żegna się umarłych. Oto praktyka XXV wieku: wielkie grupy ludzi przeznacza się na zatracenie, by stojący wyżej pod względem technologicznym obserwatorzy mogli napawać się ich tragedią. Wizja zamkniętego, wielopiętrowo zmanipulowanego społeczeństwa odpowiada w wielu szczegółach polskiej rzeczywistości doby komunizmu. Książka, zaliczona w latach 80. do nurtu fantastyki socjologicznej, dziś odnosi się do pokrewnych zjawisk: podatności społeczeństwa na sterowanie przez władzę i kreowanie rzeczywistości przez telewizję. Choć przypomina pod tym względem słynny film „Truman Show”, powstała dwie dekady wcześniej.

Świat opisany przez Oramusa jest zły, posępny, ludzie w nim czynią sobie wyrozumowane łajdactwa, rządzi tym światem intryga i manipulacja, lecz mimo to nawet w tej klatce na szczury spotykamy co jakiś czas arystokratów ducha zdolnych do miłości, wielkoduszności, wreszcie – do wstydu.

                                                                                            Maciej Parowski

Marek Oramus (ur. 1952) pisarz, publicysta, krytyk. Debiutował opowiadaniem „Eutanazja” w 1975 roku. Pierwsza powieść Senni zwycięzcy (1982) szybko uzyskała status kultowego dzieła fantastyki socjologicznej. Kolejne powieści: Arsenał, Dzień drogi do Meorii, Święto śmiechu ugruntowały pozycję Oramusa jako jednego z najciekawszych polskich autorów SF. Pisarz dał się również poznać jako znakomity felietonista i recenzent. Jego najciekawsze teksty publicystyczne i krytyczne ukazały się w Wyposażeniu osobistym, Rozmyślaniach nad tlenem i Bogach Lema.