Enklawy szczęścia. Dzieła 3

Andrzej Zimniak to polski pisarz, tworzący w konwencji fantastyki naukowej. Ma w dorobku 11 książek beletrystycznych (powieści i zbiory opowiadań), a także eseje futurologiczne i rubaszne fraszki. Jego prozę można zaliczyć do psychologicznej „twardej” fantastyki, w której pojawiają się wątki socjologiczne i egzystencjalne.

Jest doktorem nauk chemicznych, a plonem jego aktywności na polu nauki jest ponad 40 oryginalnych prac eksperymentalnych. Zajmuje się pracą redaktorską i popularyzacją nauki. Dużo podróżuje, a jego hobby to trekking po terenach wulkanicznych, nurkowanie i fotografia.

Po zabiegu Grey podniósł się ostrożnie. Serce było jak nowe, pracowało równo i cicho jak dobrze naoliwiony mechanizm. Zrobił krok, potem dwa, wreszcie kilka szybkich przysiadów.

- To niemożliwe - mruknął.

- Dlaczego? Technika nie stoi w miejscu. - Dziewczyny gorliwie pospieszyły z odpowiedzią. Ich żółte oczy wpatrywały się w niego wyczekująco, bez jednego mrugnięcia.

- Czy można prosić jeszcze o... odnowę mózgu? Szare komórki wymagają naprawy w równym stopniu co serce.

- Niestety, muszę odmówić. - Młoda kobieta uśmiechnęła się przepraszająco. Te ich uśmiechy, co chwila wykrzywiające twarz w identyczny sposób, były sztuczne, rutyniarskie, musiały stanowić w założeniu terapeutyczne uzupełnienie zastrzyków i masażu. - Pański mózg potrzebny jest właśnie taki, z całym bagażem doświadczenia i sceptycyzmu.

Powyższy fragment pochodzi z powieści „Marcjanna i aniołowie”.