Bracia Strugaccy

Wojciech Kajtoch urodził się w roku 1957. W cztery lata po śmierci Stalina, na rok przed debiutem Strugackich. Polonistykę ukończył w 1980, kiedy komunizm był już popsutym golemem, symbolizowanym przez półżywych przywódców w rodzaju Breżniewa i Czernienki. Próba zrozumienia Strugackich musiała być dla Kajtocha wyprawą na inną planetę, zanurzeniem się w kulturę obcych, posługujących się innym systemem wartości, innym językiem, obarczonym dziesiątkami dziwacznych tabu. Praca wykonana przez Kajtocha musi budzić podziw. Stosy recenzji, prac krytycznych, wywiadów (...) Z radością odnalazłem w pracy dra Kajtocha obszerne cytaty z polemiki wokół drugiej części "Ślimaka na zboczu". Obrona książki była fajerwerkiem pomysłowości, krytyk "rżnął głupa", aż się kurzyło i wszyscy wiedzieli, o co chodzi, ale nic nie mogli zrobić. Takie perły giną wraz z kulturą, w której powstały, przeniesione w inny świat tracą swój blask jak kryształowe żyrandole w nieruchomym świetle elektrycznym.
I to jest właśnie najważniejsza zaleta pracy Kajtocha - że twórczość Strugackich rozpatruje w ścisłym związku z czasem i kontekstem kulturowym. Bo też ewolucja twórczości Strugackich przebiegarównolegle z dewolucją systemu komunistycznego, z rozpadem jego ideologii.

Lech Jęczmyk


Wojciech Kajtoch - absolwent polonistyki UJ (1980), doktor filologii rosyjskiej (UW). Rozprawę doktorską pt. Bracia Strugaccy (zarys twórczości) wydał w 1993 Uniwersitas, a w 2003 roku opublikowano ją w Rosji. W 2009 roku uzyskał w Instytucie Języka Polskiego PAN habilitację w zakresie językoznawstwa. Obecnie jest

kierownikiem Zakładu Semiotyki Mediów i Komunikacji Wizualnej IDMiKS. 
Autor książek Pisarze wobec "innych światów" swoich epok... (1994),; Presymbolizm, symbolizm, 
neosymbolizm... Rzecz o czytaniu wierszy (1996); Świat prasy alternatywnej w zwierciadle jej 
słownictwa (1999); Językowe obrazy świata i człowieka w prasie młodzieżowej i alternatywnej (2008);
Władysława Terleckiego trylogia o powstaniu styczniowym (2009); O prozie i poezji. Wybór szkiców i
 esejów z lat 1980-2010 (2011); Szkice o fantastyce (2015), Szkice polonistyczno-rusycystyczne (2015),
Listy z Moskwy. Powieść epistolarna (2015).