Nowości

Ostatnia książka Feliksa W. Kresa

Nawet Potęga nie jest wieczna.

Wciąż żyją ludzie, którzy przed półwieczem widzieli ostatnią bitwę Szerni z Alerem. Bitwę, jak sądzili, zwycięską. Dziś dawna Potęga, nie unicestwiona a jedynie uśpiona, zaczyna pożerać własny świat i własne dzieci.
Alerowie tysiącami przekraczają północną granicę i zalewają Armekt, broniony resztkami wojsk ocalałych z wojny między dwiema najpotężniejszymi kobietami świata. Teraz to one, te które w listach nazywają się siostrami, będą musiały odłożyć na bok dumę i nienawiść i wspólnie stawić czoła zagrożeniu, jakiego nie widział jeszcze świat pod niebem Szerni.

Gdy dwie królowe ślą listy, gdzieś daleko na północy, wśród mroku i śniegu, rozpoczyna się rozpaczliwa, uświęcona rzeź. Rzeź, po której nic już nie będzie takie samo.

W pracach Katocha najbardziej imponuje mi to, że bada on problem bardzo skrupulatnie, nie poprzestając na powierzchownym spojrzeniu. Nie zauważyłem też u niego powszechnego grzechu literaturoznawców, polegającego na przystosowywaniu przez badacza faktów do postawionej hipotezy, a jeśli coś nie mieści się w ramach wstępnego jej szkicu – jest ignorowane. Kajtocha przede wszystkim interesuje to, jak uwzględnić możliwie wszystkie szczegóły i jak bardzo pojemna wizja  przy tej okazji powstanie.  

Kajtoch spokojnie reaguje na krytykę, a jeśli zastrzeżenia wydają mu się istotne, zawsze jest gotów ponownie rozważyć swoje poglądy, gdyż najważniejsze są dla niego faktyczne dane.

Władimir Borisow

Ze wstępu do „Solaris – Saraksz…”.

Wojciech Kajtoch (ur. 1957) jest emerytowanym profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego, literaturoznawcą, prasoznawcą, językoznawcą, poetą i krytykiem literackim. Na jego dorobek składa się 25 książek i broszur oraz ponad trzysta prasowych publikacji. O fantastyce wydał m.in.: „Bracia Strugaccy (zarys twórczości)” - 1993 (tłum na rosyjski: 2003, 2004, 2008); „Wstęp do «Przenicowanego świata» Arkadija i Borisa Strugackich” - 1994; „Szkice o fantastyce” - 2015; „Bracia Strugaccy. Wydanie drugie, uzupełnione” -  2016; „Osiem szkiców o dziełach kultury popularnej, dawnych i współczesnych” – 2019; „Solâris - Sarakš, Krakov – Moskva.  Stat’i i očerki o fantastike i na drugie temy” – 2020. Tłumaczony także na angielski, bułgarski, francuski, niemiecki i serbski.

Zawartość:

Wstęp

Lem i inni

*Pierwsze starcie z Nieznanym (na marginesie „Człowieka z Marsa”)

*Wstęp do „Solaris”

*Prolegomena do „Dyktand”

*O „Wizji lokalnej”

*Dwa typy Lemowych wróżb

***

*O Apokryfie Agłai czyli postmodernistyczna powieść w oczach szkolnego polonisty

*Cztery razy Orbitowski

*Nasza i moja przyszłość w Europie (na marginesie „PL+50”)

*Jerzego Bronisława Brauna podróż na Księżyc

Strugaccy

*Strugaccy a historia współczesności

*Opowieść o „Przenicowanym świecie”

*Jeszcze o „Kulawym losie”

*Tajemnicze „Szczegóły życia Nikity Woroncowa” S. Jarosławcewa (Arkadija Strugackiego)

*Czort wcielony made in ZSRR.  O "Diable miedzy ludźmi" S. Jarosławcewa

*Notatka z rozmowy z Arkadijem Strugackim w dniu 7.05.1987

*Z moich strugackianów

*Parę słów o Borisie Strugackim

Tradycje i konteksty

*Utopia i ciało (o trzech powieściach z lat pięćdziesiątych XX stulecia)

*O tajemniczości symbolicznej w opowiadaniach

*Czy jeszcze można coś dodać? Próba uzupełniającej analizy „Rodziny wilkołaka” („Siemji wurdałaka”)

Aleksieja K. Tołstoja i jej przekładu pióra René Śliwowskiego

*Czy filmy o zombi mogą nas czegoś nauczyć?

*Tytus naukowcem albo czy Papcio Chmiel zajmował się naukową fantastyką?

*Rosjanin godny swych przodków

Nota edytorska

Niewielka liczba egzemplarzy z edycji Stalker Books, nie wykupiona przez subskrybentów. Oprawa twarda szyta.

"Żeglarze i jeźdźcy" to to zbiór opowiadań z Szereru.

Ułożone są w mozaikę, pokazując różne krainy i splatając losy bohaterów, jak zwykle narysowanych wyrazistą kreską. W skład tomy wchodzą:

Miód dla Emiry

Jeźdźcy Równin

Armektańska nienawiść

Gówno

Siedmiu najemników.

Przyjemnie było powrócić do bohaterów Kresa i jego świata targanego gwałtownymi wydarzeniami. U Kresa, odwrotnie niż w wielu kalkowych serialach fantasy, świat podlega ciągłym zmianom, rozwija się, pojawiają się nowe wynalazki.

Opowiadanie "Gówno" zawsze sobie ceniłem, a lektura końcowej mikropowieści wzorowanej na "Siedmiu samurajach" Kurosawy po prostu mnie urzekła.

Wojtek Sedeńko

Niewielka liczba egzemplarzy z edycji Stalker Books, nie wykupiona przez subskrybentów. Oprawa twarda szyta.

"Najstarsza z Potęg" to powieść "wyjęta" z ostatniego, nieukończonego przez Feliksa W. Kresa tomy Księgi Całości. Autor zamykając wątki swojej opowieści obawiał się, że wyjdzie mu zbyt opasły tom i postanowił tę opowieść, zamkniętą, opublikować jako osobny tom.

Na Bezmiarach dzieją się niepokojące rzeczy. Trwa dziwny pat pomiędzy Pasmami, a Przyjęci nie wiedzą, co o tym sądzić.

Dawne sojusze nie są ważne, Armekt odbudowuje swoją potęgę, kolejna wojna z Dartanem wydaje się nieunikniona.

Raladan przewodzi księstwu Agarów, pewne jest, że czeka go konflikt z flotą cesarską, buduje więc w tajemnicy nowoczesne okręty wposażone w działa. Czy to wystarczy, by pokonać liczniejsze flotylle cesarskie? Czy Agary mogą być pewne swojej niepodległości?

Ostatnia powieść Feliksa W. Kresa pokazuje jego niebywałą wprawę w konstruowaniu scen batalistycznych, w tym wypadku marynistycznych. A przecież Autor sam nie był żeglarzem - miał tylko niebywałą wyobraźnię i umiłowanie do szczegółu.

Wojtek Sedeńko