Zapowiedzi

Wraz z kolonizacją obcych planet ludzkość zmuszona zostaje do rozwoju korpusu dyplomatycznego pośredniczącego w komunikacji pomiędzy zasiedlonymi przez człowieka planetami. Agenci i dyplomaci przemierzają olbrzymie odległości, działając na rzecz władzy centralnej, przekazując petycje i rozwiązując problemy mogące zaistnieć między peryferiami a ośrodkiem władzy. Żaden z dyplomatów nie otrzymał jednak ważniejszego zadania niż Richard Muller. Po setkach lat poszukiwań odkryto bowiem planetę zamieszkałą przez inteligentną rasę obcych. Przed Mullerem postawiono być może najważniejsze zadanie w historii - nawiązanie pierwszego kontaktu.
Agent zostaje poddany niezrozumiałej dla człowieka mocy obcych, która prowadzi do modyfikacji w jego mózgu. Emocje, ukryte myśli, nie wyrażane werbalnie motywacje i odczucia wprost emanują z jego ciała, wywołując u przebywających w jego towarzystwie osób fizyczne reakcje – doprowadzają ich do niekontrolowanych napadów nudności, depresji, histerii. Przebywanie w otoczeniu Mullera staje się niemal niemożliwe do zniesienia. Richard Muller staje się obcym wśród własnego gatunku. Poddany społecznemu ostracyzmowi postanawia spędzić resztę swoich dni na opuszczonej planecie, której powierzchnię pokrywa powstały przed eonami tajemniczy labirynt zbudowany przez dawno wymarłą kosmiczną cywilizację. Labirynt śmiertelnie niebezpieczny, naszpikowany pułapkami, zdolnymi do uśmiercenia w ułamku sekundy każdego intruza. Labirynt, który Muller poznał i którego tajemnice okiełznał.
Po dekadach osamotnienia na Lemnos ląduje statek z Ziemi. Korpus dyplomatyczny wysyła agentów, by ci skłonili go do powrotu. Dlaczego stał się znów potrzebny? Co sprawia, że ludzkość przypomniała sobie o dawnym agencie, którego banicję przyjęto przed laty ze zrozumieniem i radością? Czy nieproszeni goście zdołają sforsować tajemniczy kompleks, stworzony jak się wydaje tylko po to, aby zabić każdego, kto zagłębi się w jego kręte uliczki?

Ojciec. Mąż. Płatny zabójca.
Stracił wszystko. Zabije, żeby wszystko odzyskać.

To nigdy nie była praca jak każda inna. Mario został płatnym zabójcą, bo tylko w ten sposób mógł spłacić rachunki za leczenie ciężko chorej córeczki.

A potem dostał propozycję: ostatnia robota, po której albo na zawsze wygrzebie się z biedy, albo skończy z kulą w głowie. Człowiek imieniem Juanca chce okraść kartel narkotykowy na dwa miliony dolarów i potrzebuje pomocy.

Razem rozpoczynają podróż do świata podziemnego, w którym niewyobrażalne potworności są na porządku dziennym. Mario nie ma nic do stracenia, ale diabeł już na niego czeka.

Powieść klasyka francuskiej sf, J.H. Rosny'ego starszego

W powieści tej poznajemy losy następnego pokolenia Naoha - wodza plemienia Ulhamrów, bohatera pierwszej części cyklu.

Jego syn, Aun, w poszukiwaniu nowych terenów łowieckich przekracza nie przebyte dotąd pasma górskie, zdobywa Nową Ziemię. Spotyka tam nieznane mu dotychczas zwierzęta, roślinność, ludzi. Przeżywa wraz z przyjacielem, Zurem z plemienia Ludzi Bez Ramion, niezliczone przygody, niebezpieczeństwa, także chwile wzruszeń i szczęścia, by wreszcie osiągnąć swój cel.

J.-H. Rosny - pseudonim literacki, który używali dwaj bracia, pisarze belgijscy piszący po francusku Joseph Henri Honoré Boex (1856-1940) oraz Séraphin Justin François Boex (1859-1948).

Obaj bracia urodzili się w Brukseli. W latach od 1886 do 1909 roku publikowali wiele powieści oraz opowiadań, z gatunku fantasy oraz o tematyce prehistorycznej. W 1909 roku bracia zakończyli swoją literacką współpracę. Po tym roku Joseph Boex używał pseudonimu J-H. Rosny aîné (J-H. Rosny starszy), a jego brat Seraphin - J-H. Rosny juen (J-H. Rosny młodszy).

Cztery osoby, cztery odmienne charaktery, przedstawiciele różnych środowisk, odmiennych wyznań. Wszyscy wyruszają na poszukiwanie nieśmiertelności obiecanej w starożytnym manuskrypcie o niejasnym pochodzeniu. W trakcie przerwy semestralnej Oliver, Timothy, Eli oraz Ned ruszają do Arizony, gdzie siedzibę ma mieć tajemnicze bractwo. Jego członkowie pokonali śmierć, przestali jej podlegać i od setek lat strzegą tajemnicy, która obdarzyła ich życiem wiecznym. Tak w każdym razie każe przypuszczać tajemnicze pismo. Zgodnie z nim ceną nieśmiertelności jest jednak ofiara – jedna dobrowolna, jedna narzucona. Jedynie czterech kandydatów może ubiegać się o nauki. Jedynie dwóch zostanie przyjętych. Na każdego, kto trafi do bractwa, jedna osoba musi umrzeć. Samobójstwo i morderstwo – oto cena życia wiecznego. Czy jednak marzenia o nieśmiertelności to jedynie ułuda? Czy poświęcenie przyjaciół pozwoli uzyskać młodym studentom to, po co przybyli na pustynię? Czy księga czaszek stanowi potężny artefakt czy jedynie pułapkę wabiącą kolejne ofiary bractwa?

Na długo przed tym, jak Ziemia zaczęła podbijać sąsiednie układy planetarne, Legion Varus został wysłany na Tau Ceti. Podczas tej burzliwej kampanii skradziono niezwykle wartościowy, a zarazem nielegalny skarb, co McGill szybko wyparł z pamięci.

Tau jednak nigdy nie zapomnieli o krewkim centurionie. Po kilkudziesięciu latach knowań oraz poszukiwań w końcu udaje im się odnaleźć pirata, który ich okradł. Wysyłają więc swoich agentów na Ziemię w poszukiwaniu zemsty i zysku. Wciągnięty w brutalną intrygę McGill otrzymuje zadanie odnalezienia łupu oraz ustalenia, kto tak naprawdę wprawił w ruch całą lawinę zdarzeń. Podczas polowania Legion Varus trafia na Świat Lodu – odległą planetę o skrajnie nieprzyjaznym klimacie.

Galaktycy rekwirują okręty ziemskiej floty i powołują pod broń legiony. Centurion McGill z Legionu Varus zostaje wciągnięty w konflikt, w którym niezliczeni żołnierze mają służyć Imperium jako mięso armatnie.

Wiele osób nie jest zadowolonych z żądań stawianych przez Mogwa. Ziemia przez dziesięciolecia budowała swoją potęgę militarną, a teraz może to wszystko stracić na wojnie, o której nikt nawet nie słyszał. James McGill, człowiek, który zabił więcej Galaktyków niż ktokolwiek w historii, otrzymuje misję. Musi podjąć brzemienną w skutki decyzję. Czy postanowi wiernie służyć władcom Ziemi, czy też dokona zamachu na aroganckich kosmitów?

Życie politycznych dysydentów i zesłańców w rozproszonych osiedlach, z których składa się księżycowa cywilizacja, nie jest łatwe. Wszystko jest precyzyjnie, optymalnie i tanio zarządzane przez centralny superkomputer, HOLMES-a IV.

Kiedy skromny technik Mannie O'Kelly-Davis odkrywa, że HOLMES IV potajemnie osiągnął świadomość (i dorobił się poczucia humoru), wybór jest jasny: albo donieść władzom, albo... się z HOLMES-em zaprzyjaźnić.

A może przy okazji jeszcze obalić rząd.

Luna to surowa pani jest uważana za szczytowe osiągnięcie Roberta A. Heinleina. Znany jest także z powieści Obcy w obcym kraju i Żołnierzy kosmosu.

Powiedzą wam, że to nie powieść, lecz zbiór opowiadań. Będą mieli rację i nie będą jej mieli. Powiedzą, że to literatura ambitna i trudna. Będą mieli rację, ale równocześnie czyta się ją znakomicie i opowiada o rzeczach prostych i najbliższych. Powiedzą, że to podróż przez historię literatury i też będą mieli rację, ale będą musieli powiedzieć, że to także SF. Co ja mam wobec tego powiedzieć? Potrafię chyba tylko jedno: Krzysztof Rewiuk to magik. Udało mu się spleść opowieść, dla której wszystkie powyższe zdania są prawdziwe, a w dodatku świetnie to napisał.

To właśnie dla takich książek powstała fantastyka. Powiem więcej, to właśnie dla takich opowieści istnieje literatura. Dawno nie czytałem równie niezwykłej i pięknej opowieści o przyjaźni i poświęceniu. A to przecież nie wszystko.

Paweł Majka

Krzysztof Rewiuk, ur. 1974, debiutował w wieku 13 lat na łamach „Świata Młodych”, by następnie porzucić pisanie na kolejne ponad 30 lat. Do fantastyki powrócił w ramach kryzysu średniego wieku, jako pierwszy sukces notując wygraną w plebiscycie na opowiadanie roku portalu Nowej Fantastyki. Od tego czasu opublikował ponad 20 tekstów m.in. w „NF”, „Silmarisie”, „CreatioFantastica”, „Fabulariach”, antologiach Fantazmatów, Phantom Books i Wydawnictwa IX. W latach 2020-2021 czterokrotnie nominowany do Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza Zajdla. Współzdobywca Nagrody za napisanych z Krzysztofem Matkowskim „Świętych z Vukovaru”. Prywatnie lekarz kardiolog i nauczyciel akademicki.

Słynna powieść francuskiego mistrza fantastyki naukowej, J.H. Rosny'ego starszego.

Akcja powieści toczy się na tle dzikiej i bujnej przyrody. W olbrzymich gajach i na rozległych sawannach żyją gromadki pierwotnych ludzi, którym w każdej chwili, zwłaszcza w porze nocnej, zagrażają różne niebezpieczeństwa, szczególnie ze strony potężnych, dzikich zwierząt: mamutów, tygrysów, lwów, niedźwiedzi jaskiniowych. Głównym motywem powieści jest miłość między dwojgiem młodych ludzi pierwotnych, Gamlą i Naohem. Ona to popycha Naoha do bohaterskich czynów zmierzających do zdobycia utraconego przez plemię Ulhamrów ognia.

J.-H. Rosny - pseudonim literacki, który używali dwaj bracia, pisarze belgijscy piszący po francusku Joseph Henri Honoré Boex (1856-1940) oraz Séraphin Justin François Boex (1859-1948).

Obaj bracia urodzili się w Brukseli. W latach od 1886 do 1909 roku publikowali wiele powieści oraz opowiadań, z gatunku fantasy oraz o tematyce prehistorycznej. W 1909 roku bracia zakończyli swoją literacką współpracę. Po tym roku Joseph Boex używał pseudonimu J-H. Rosny aîné (J-H. Rosny starszy), a jego brat Seraphin - J-H. Rosny juen (J-H. Rosny młodszy).