Zapowiedzi

Niecierpliwie wyczekiwana kontynuacja Wampirzego Cesarstwa, bestsellera Sunday Timesa.

Diabelsko genialne. V.E. Schwab

Porywająca opowieść Joe Abercrombie

Gabriel de León ocalił Świętego Graala od śmierci, ale stracił przy tym szansę na położenie kresu wiecznej nocy.

Po tym, jak na dobre wyrzekł się swoich srebroświętych braci, wyrusza z Graalem w drogę, aby poznać prawdę o tym, jak zakończyć bezdzień.

Ostatniemu Srebroświętemu zagrażają jednak liczne niebezpieczeństwa, zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne. Ścigany przez potomków Wiecznotrwałego Króla, wciągnięty w tkane od stuleci pajęczyny wojen i waśni i dręczony wzmagającą się żądzą krwi może nie dożyć chwili, gdy objawiona zostanie prawda na temat Graala.

Prawda zbyt straszna, by ktokolwiek potrafił ją objąć wyobraźnią.

Wraz z kolonizacją obcych planet ludzkość zmuszona zostaje do rozwoju korpusu dyplomatycznego pośredniczącego w komunikacji pomiędzy zasiedlonymi przez człowieka planetami. Agenci i dyplomaci przemierzają olbrzymie odległości, działając na rzecz władzy centralnej, przekazując petycje i rozwiązując problemy mogące zaistnieć między peryferiami a ośrodkiem władzy. Żaden z dyplomatów nie otrzymał jednak ważniejszego zadania niż Richard Muller. Po setkach lat poszukiwań odkryto bowiem planetę zamieszkałą przez inteligentną rasę obcych. Przed Mullerem postawiono być może najważniejsze zadanie w historii - nawiązanie pierwszego kontaktu.
Agent zostaje poddany niezrozumiałej dla człowieka mocy obcych, która prowadzi do modyfikacji w jego mózgu. Emocje, ukryte myśli, nie wyrażane werbalnie motywacje i odczucia wprost emanują z jego ciała, wywołując u przebywających w jego towarzystwie osób fizyczne reakcje – doprowadzają ich do niekontrolowanych napadów nudności, depresji, histerii. Przebywanie w otoczeniu Mullera staje się niemal niemożliwe do zniesienia. Richard Muller staje się obcym wśród własnego gatunku. Poddany społecznemu ostracyzmowi postanawia spędzić resztę swoich dni na opuszczonej planecie, której powierzchnię pokrywa powstały przed eonami tajemniczy labirynt zbudowany przez dawno wymarłą kosmiczną cywilizację. Labirynt śmiertelnie niebezpieczny, naszpikowany pułapkami, zdolnymi do uśmiercenia w ułamku sekundy każdego intruza. Labirynt, który Muller poznał i którego tajemnice okiełznał.
Po dekadach osamotnienia na Lemnos ląduje statek z Ziemi. Korpus dyplomatyczny wysyła agentów, by ci skłonili go do powrotu. Dlaczego stał się znów potrzebny? Co sprawia, że ludzkość przypomniała sobie o dawnym agencie, którego banicję przyjęto przed laty ze zrozumieniem i radością? Czy nieproszeni goście zdołają sforsować tajemniczy kompleks, stworzony jak się wydaje tylko po to, aby zabić każdego, kto zagłębi się w jego kręte uliczki?

Ojciec. Mąż. Płatny zabójca.
Stracił wszystko. Zabije, żeby wszystko odzyskać.

To nigdy nie była praca jak każda inna. Mario został płatnym zabójcą, bo tylko w ten sposób mógł spłacić rachunki za leczenie ciężko chorej córeczki.

A potem dostał propozycję: ostatnia robota, po której albo na zawsze wygrzebie się z biedy, albo skończy z kulą w głowie. Człowiek imieniem Juanca chce okraść kartel narkotykowy na dwa miliony dolarów i potrzebuje pomocy.

Razem rozpoczynają podróż do świata podziemnego, w którym niewyobrażalne potworności są na porządku dziennym. Mario nie ma nic do stracenia, ale diabeł już na niego czeka.

„Nie można zrozumieć, kim jest się dzisiaj, nie wiedząc, kim było się kiedyś. Poraniony, odmieniony, na wpół martwy Deszt chciał, żeby ludzie pamiętali; chciał odnaleźć siebie na nowo”.

Epidemie i katastrofy obróciły kwitnący niegdyś półwysep kimmerykoński w popiół.
Deszt to świat nowego porządku. Mieszkańcy ziemi, którym udało się przeżyć, chorują na tajemnicze choroby i przechodzą dziwne mutacje. Ocaleńcy próbują jakoś funkcjonować na zasolonej, postapokaliptycznej ziemi, po której szaleją trujące wiatry i suer; mutagenna substancja, która pojawiła się tuż po Rozbłyskach.
Ludzie potracili pamięć, nie pamiętają kim byli przed katastrofą, są zdezorientowani i łatwo nimi manipulować. Jednak pozostała pamięć, której nie da się zniszczyć – pamięć ziemi zawarta w tradycjach, wierzeniach i legendach. Deszt pamięta wszystko.

Ze stacji powietrznej o nazwie „Matka Wiatrów” ten martwy świat obserwują Starsi Bracia – wojskowo-religijna organizacja, która sprawuje władzę nad Kimmerykiem.
Jednym z nich jest Talawir, który ma za zadanie zbadać sprawę morderstwa i znaleźć legendarną Złotą Kołyskę, tajemniczą broń opracowaną przez naukowca Mamaja.
Talawir będzie musiał przejść test nieoczekiwanej prawdy, która okaże się straszniejsza niż palący, niszczący wszystko suer.

Podążając śladami bohatera czytelnik zostanie przeniesiony do niezwykłych lokacji pełnych ciekawych postaci i technologii przyszłości, zawierających szereg odniesień do naszej obecnej rzeczywistości.
W powieści zwracają uwagę silne postacie kobiece, a wśród nich Ma, która wybrała życie w Deszcie, gdzie leczy dotkniętych chorobą solną ludzi, a wszystkie swoje działania skupia na ochronie syna – Bekira. Ona i jej syn, na równi z Talawirem, stają się głównymi bohaterami tej postapokaliptycznej historii.

„Dom soli”, to fascynująca książka pełna zwrotów akcji i przeskoków czasowych, nawiązująca do historii i mitologii Tatarów krymskich, która na długo pozostanie w pamięci czytelnika.

Jest rok 1125 po Bitwie Świata i znów źle się dzieje w Marah. Złoty Wiek, który zrodziło tamto, coraz częściej już zapominane zwycięstwo przemija. Zdawałoby się nierozerwalny sojusz zrodzony przez zagrożenie, skruszał i dzisiaj jest już tylko niepewnym pokojem, targanym przez regularne spory handlowe, czy religijne. Pobity wróg zabliźnił zadane mu rany i podnosi głowę…

Ale też stara prawda głosi, że trudne czasy tworzą herosów, a tam gdzie jedni widzą przeszkody inni dostrzegają perspektywy. To wymarzony czas dla spragnionych sławy oraz bogactwa wszelkiej maści obieżyświatów i awanturników!

„- Złoto… – wycharczał i pędem wbiegł do środka, nim ktokolwiek zdążył się choćby odezwać. A gdy już się to stało, Segerson ruszył za nim z szybkością błyskawicy, a Ruggi zderzył się w przejściu z Dwinbarem”.

Oto cztery potoczyste, buzujące akcją opowieści z cudownie bogatego świata zrodzonego w nieposkromionej wyobraźni Henryka Tura. Klasyczne fantasy oparte o żelazne reguły gatunku. Awanturniczy szlak, który wiedzie przez opustoszałe, upiorne podziemne miasta, złowrogie leśne ostępy, stada przerażających bestii i hordy podstępnych wrogów. Ku nagrodzie, albo ku zagładzie. Nie ma gwarancji szczęśliwego zakończenia, a każdy oddech może być tym ostatnim.

„- Skąd ta pewność, że wśród najeźdźców nie było magów?

– A wiesz, nie jest głupie to, co mówisz – Brek zgodził się po chwili namysłu. – Magowie to dziwne kreatury i sukinsyny najczęściej”.

W Zachodnich Krainach o ośmiu tysiącach lat zapisanej historii widmo wojen i katastrofy nieustannie wisi nad ludźmi. Zbliża się zima, lodowate wichry wieją z północy, gdzie schroniły się wyparte przez ludzi pradawne rasy i starzy bogowie.

Zbuntowani władcy na szczęście pokonali szalonego Smoczego Króla, Aerysa Targaryena, zasiadającego na Żelaznym Tronie Zachodnich Krain, lecz obalony władca pozostawił po sobie potomstwo, równie szalone jak on sam. Tron objął Robert - najznamienitszy z buntowników. Minęły już lata pokoju i oto możnowładcy zaczynają grę o tron...

Powieść zmieniła oblicze literatury fantasy.

Serial na jej podstawie zmienił oblicze telewizji.

Teraz niezapomniana Gra o tron powraca w nowej odsłonie.

Więcej grzechów nie pamiętasz? Nie szkodzi, przypomnisz sobie. Wszystkie, co do jednego. I za każdy zapłacisz. Bez rachunku krzywd nie można stanąć przed Stwórcą.

Oto opowieść o Kacie obarczonym piętnem budzącej grozę tajemnicy. Przerażającym za to kim jest, pogardzanym za to co robi i… uwielbianym za kunszt z jakim to robi. Opowieść o poszukiwaniu człowieczeństwa, w mrocznych realiach XVI-wiecznej Rzeczpospolitej i Europy obserwowanej z poziomu szafotu. Pełna postaci znanych i z przypowieści i z historycznych annałów. Kunsztowna mozaika faktów, legend i bajań. Szczera do bólu, przerażająco realna i ostra niczym brzytwa.

Rafał Dębski w mistrzowskiej formie zaprasza w podróż do krainy boleśnie sprawiedliwej pomsty. Do miejsc kaźni, o których istnieniu nie chciałbyś wiedzieć. Do historii, o których wolałbyś zapomnieć. Na spotkanie z kimś, kogo nie chciałbyś poznać. Fantasy z krwi i kości serwowane bez znieczulenia. Miłosierdzie zostaje za drzwiami.

Sam się o to prosiłeś. Czytaj i niechaj kat ci świeci!

Tak naprawdę nie zależy nam na wolności, na życiu w szczęściu i pokoju. Chcemy wojny. Jest dla nas naturalnym elementem cyklu życia. Jak piąta pora roku. Wojna to jedyna rzecz, którą my, ludzie, potrafimy robić dobrze.

„Mówiono o nich, że sami potrafią rozbić cały hufiec, zdobyć każdy zamek, a niewierni na dźwięk ich imion zalewają się łzami. Zawisza Czarny i jego brat Jan Farurej. A tuż za nimi kroczyła Śmierć. Zbrojny rycerz obleczony w biały płaszcz z czarnym krzyżem.”

Brawurowy epos rycerski w gwiazdorskiej obsadzie. Rycerski honor i nieokiełznana bojowa furia. Zestaw napakowanych akcją opowieści, które fanów przyprawią o wypieki na twarzy. Ale jest coś jeszcze: historyczne i polityczne realia Średniowiecza w ekscytującym mariażu z magią, mistyką i sekretami Kabały!

„- Drzewo Życia – wyszeptał pobladły Michał Küchmeister von Sternberg.”

Wszystko, co dzieje się w świecie duchowym ma odbicie w świecie materialnym. Oblicza Boga walczą ze sobą w odwiecznej wojnie, a Przebudzeni posłuszni rozkazom swoich Sefir przenoszą ten konflikt do naszego świata.

Sześć opowiadań, którymi Dariusz Domagalski przeora Twoje spojrzenie na historię świata. To tak jakby „Krzyżaków” napisał Dan Brown a wszystko sfilmował Michael Bay.

Druga antologia opowiadań z amerykańskich pulp magazines, tym razem prezentująca pierwszą odsłonę opowiadań z IMAGINATION.

Zawartość tomu:

1) Milton Lesser "Bunt Światów Zewnętrznych"

2) Gordon R. Dickson "Obcy"

3) Dick Purcell "Bonanza Gunnisona"

4) Kris Neville "Zabawka" 

5) Dwight V. Swain  "Planeta grozy"

6) Paul F. Fairman "Tajemnica Marsjan"

7) Mack Reynolds  "Niesportowe zachowanie"

8) Randall Garrett  "Pilot z rynsztoka"

9) Frank M. Robinson  "Kosmiczny sabotażysta"

10) Ivar Jorgensen  "Planeta Bleekmana"

11) S. J. Byrne "Strzeżcie się bogów z gwiazd"

12) C. H. Thames  "Świat łowcy"

13) Winston Marks  "Weganie chcieli wiedzieć..."

14) Roger Dee  "Żaby Marsa"

15) Richard Shaver  "Rajska planeta"

16) Robert Silverberg  "Leże Smoczego Ptaka"

Powieść klasyka francuskiej sf, J.H. Rosny'ego starszego

W powieści tej poznajemy losy następnego pokolenia Naoha - wodza plemienia Ulhamrów, bohatera pierwszej części cyklu.

Jego syn, Aun, w poszukiwaniu nowych terenów łowieckich przekracza nie przebyte dotąd pasma górskie, zdobywa Nową Ziemię. Spotyka tam nieznane mu dotychczas zwierzęta, roślinność, ludzi. Przeżywa wraz z przyjacielem, Zurem z plemienia Ludzi Bez Ramion, niezliczone przygody, niebezpieczeństwa, także chwile wzruszeń i szczęścia, by wreszcie osiągnąć swój cel.

J.-H. Rosny - pseudonim literacki, który używali dwaj bracia, pisarze belgijscy piszący po francusku Joseph Henri Honoré Boex (1856-1940) oraz Séraphin Justin François Boex (1859-1948).

Obaj bracia urodzili się w Brukseli. W latach od 1886 do 1909 roku publikowali wiele powieści oraz opowiadań, z gatunku fantasy oraz o tematyce prehistorycznej. W 1909 roku bracia zakończyli swoją literacką współpracę. Po tym roku Joseph Boex używał pseudonimu J-H. Rosny aîné (J-H. Rosny starszy), a jego brat Seraphin - J-H. Rosny juen (J-H. Rosny młodszy).

Miliony lat upłynęły od czasów świetności cywilizacji człowieka. Ziemia uległa przeobrażeniu, zwierzęta i rośliny wyewoluowały w niezwykłe formy, a większość ludzi opuściła swe dotychczasowe siedziby by uciec w nieznane przed zbliżającą się i nieodwracalną katastrofą. Słońce gaśnie, a planeta nieubłaganie pogrąża się w mroku. W tych ostatnich latach istnienia życia sprawy wielkiej polityki czy dążenie do rozwoju przestały mieć znaczenie. To, co pochłania umysły ostatnich pozostałych na ziemi ludzi to chęć godnego doczekania wielkiej katastrofy.

Rozproszeni, żyjący w niewielkich społecznościach na ruinach wielkich miast ludzie nie są już panami świata. Wiedza pradawnych cywilizacji została zapomniana, a wciąż gdzieniegdzie napotykanie przejawy jej dawnej potęgi, traktowane są jak magiczne artefakty o nieznanym przeznaczeniu. W zamkniętych, pilnie strzeżonych enklawach, mieszkają nie dbający o nic poza własnymi interesami potężni magowie, władający opartymi na skomplikowanych matematycznych wzorcach czarami. Na szlakach żerują potwory zrodzone z eksperymentów i magii – spragnione ludzkiego mięsa Deodandy o martwej, matowej skórze; szczuropodobne stworzenia zamieszkujące niezbadane jaskinie; jeźdźcy ważek sprzedający informacje za pakunki z solą czy wampirze pnącza zdolne do wyssania resztek życia z każdego, kto nieopacznie znajdzie się w ich zasięgu. Przyroda naznaczona istnieniem przedziwnej flory, bujnie kwitnących, niebezpiecznych lasów czy hybrydowych roślin włada na terenach niegdyś zajmowanych przez dumne i zaawansowane cywilizacje. Magia i zapomniana technologia zespoliły się w jedno, zwierzęta a także powstałe dzięki czarom wynaturzone stworzenia rządzą niepodzielnie na rozległych obszarach Umierającej Ziemi.

Poznając przedziwne rejony Umierającej Ziemi podążamy śladami maga Maziriana, który wbrew swym zasadom udaje się w pościg za tajemniczą, piękną kobietą nawiedzającą go codziennie w magicznym ogrodzie, Liane’a Wędrowca, który zauroczony pięknem wiedźmy podejmuje wyzwanie odzyskania gobelinu z rąk potwornego pożeracza oczu, Chuna Nieuniknionego. Towarzyszymy Cugelowi, który przyłapany przez potężnego maga na kradzieży wysłany zostaje na misję odzyskania potężnego artefaktu, czy Rialto Wspaniałego, który jako jeden z niewielu czarodziei zdaje się emanować prawdziwą empatią i dobrem.

Świat opisany przez Jacka Vance’a charakteryzuje nieokreślona bliżej zwiewność, melancholia i tajemniczość, poczucie bytowania w półśnie, na pograniczu koszmaru i baśni. Brak nadziei, który nie prowadzi jednak do defetyzmu, a spokojnego godzenia się z nieuchronnym losem. Kroniki Umierającej ziemi to pierwsze pełne wydanie historii publikowanych przez Jacka Vance’a w latach 1950 – 1984. Książka zawiera zbiór opowiadań „Umierająca ziemia”, powieści „Oczy nadświata”. „Saga Cugela” oraz „Rhialto Wspaniały”

Cztery osoby, cztery odmienne charaktery, przedstawiciele różnych środowisk, odmiennych wyznań. Wszyscy wyruszają na poszukiwanie nieśmiertelności obiecanej w starożytnym manuskrypcie o niejasnym pochodzeniu. W trakcie przerwy semestralnej Oliver, Timothy, Eli oraz Ned ruszają do Arizony, gdzie siedzibę ma mieć tajemnicze bractwo. Jego członkowie pokonali śmierć, przestali jej podlegać i od setek lat strzegą tajemnicy, która obdarzyła ich życiem wiecznym. Tak w każdym razie każe przypuszczać tajemnicze pismo. Zgodnie z nim ceną nieśmiertelności jest jednak ofiara – jedna dobrowolna, jedna narzucona. Jedynie czterech kandydatów może ubiegać się o nauki. Jedynie dwóch zostanie przyjętych. Na każdego, kto trafi do bractwa, jedna osoba musi umrzeć. Samobójstwo i morderstwo – oto cena życia wiecznego. Czy jednak marzenia o nieśmiertelności to jedynie ułuda? Czy poświęcenie przyjaciół pozwoli uzyskać młodym studentom to, po co przybyli na pustynię? Czy księga czaszek stanowi potężny artefakt czy jedynie pułapkę wabiącą kolejne ofiary bractwa?

Galaktycy rekwirują okręty ziemskiej floty i powołują pod broń legiony. Centurion McGill z Legionu Varus zostaje wciągnięty w konflikt, w którym niezliczeni żołnierze mają służyć Imperium jako mięso armatnie.

Wiele osób nie jest zadowolonych z żądań stawianych przez Mogwa. Ziemia przez dziesięciolecia budowała swoją potęgę militarną, a teraz może to wszystko stracić na wojnie, o której nikt nawet nie słyszał. James McGill, człowiek, który zabił więcej Galaktyków niż ktokolwiek w historii, otrzymuje misję. Musi podjąć brzemienną w skutki decyzję. Czy postanowi wiernie służyć władcom Ziemi, czy też dokona zamachu na aroganckich kosmitów?

Życie politycznych dysydentów i zesłańców w rozproszonych osiedlach, z których składa się księżycowa cywilizacja, nie jest łatwe. Wszystko jest precyzyjnie, optymalnie i tanio zarządzane przez centralny superkomputer, HOLMES-a IV.

Kiedy skromny technik Mannie O'Kelly-Davis odkrywa, że HOLMES IV potajemnie osiągnął świadomość (i dorobił się poczucia humoru), wybór jest jasny: albo donieść władzom, albo... się z HOLMES-em zaprzyjaźnić.

A może przy okazji jeszcze obalić rząd.

Luna to surowa pani jest uważana za szczytowe osiągnięcie Roberta A. Heinleina. Znany jest także z powieści Obcy w obcym kraju i Żołnierzy kosmosu.

Powiedzą wam, że to nie powieść, lecz zbiór opowiadań. Będą mieli rację i nie będą jej mieli. Powiedzą, że to literatura ambitna i trudna. Będą mieli rację, ale równocześnie czyta się ją znakomicie i opowiada o rzeczach prostych i najbliższych. Powiedzą, że to podróż przez historię literatury i też będą mieli rację, ale będą musieli powiedzieć, że to także SF. Co ja mam wobec tego powiedzieć? Potrafię chyba tylko jedno: Krzysztof Rewiuk to magik. Udało mu się spleść opowieść, dla której wszystkie powyższe zdania są prawdziwe, a w dodatku świetnie to napisał.

To właśnie dla takich książek powstała fantastyka. Powiem więcej, to właśnie dla takich opowieści istnieje literatura. Dawno nie czytałem równie niezwykłej i pięknej opowieści o przyjaźni i poświęceniu. A to przecież nie wszystko.

Paweł Majka

Krzysztof Rewiuk, ur. 1974, debiutował w wieku 13 lat na łamach „Świata Młodych”, by następnie porzucić pisanie na kolejne ponad 30 lat. Do fantastyki powrócił w ramach kryzysu średniego wieku, jako pierwszy sukces notując wygraną w plebiscycie na opowiadanie roku portalu Nowej Fantastyki. Od tego czasu opublikował ponad 20 tekstów m.in. w „NF”, „Silmarisie”, „CreatioFantastica”, „Fabulariach”, antologiach Fantazmatów, Phantom Books i Wydawnictwa IX. W latach 2020-2021 czterokrotnie nominowany do Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza Zajdla. Współzdobywca Nagrody za napisanych z Krzysztofem Matkowskim „Świętych z Vukovaru”. Prywatnie lekarz kardiolog i nauczyciel akademicki.

Trzecia z antologii opowiadań z amerykańskich pulp magazines, tym razem pierwsza odsłona magazynu PLANET STORIES

Carl Butler był niegdyś szanowanym, odznaczonym oficerem. Teraz jest zhańbionym odludkiem, pragnącym jedynie przeżyć resztę życia na zadupiu, gdzie nikogo nie obchodzą jego „zbrodnie” i gdzie wszyscy zostawiają go w spokoju.
Ale łatwo już było.
Zaginęła córka wysoko postawionego dyrektora, a ten uważa, że tylko Butler zdoła ją odnaleźć.
Sam Butler nie jest zbyt przekonany, wie jednak, jakie cierpienie wiąże się z utratą córki, więc z wahaniem przyjmuje zlecenie. Wkrótce trafia na wojskowy okręt kierujący się do niedawno utworzonej kolonii, gdzie tuż za kopułami, pod którymi żyją osadnicy, czai się śmiercionośna dżungla.

W towarzystwie Maka, Fanos oraz Fadera, przydzielonego przez władze adiutanta, Butler skacze na główkę w sprawę, która wydaje się prosta. I właśnie wtedy ktoś próbuje wysadzić go w powietrze.
Postawiony w obliczu niekompetentnego miejscowego gubernatora, wojskowych o związanych rękach i korporacji dość swobodnie podchodzących do kwestii przepisów pułkownik ląduje w znanym sobie środowisku. Nie może ufać nikomu oprócz siebie, ale właśnie w takich sytuacjach radzi sobie najlepiej.
Będzie walczył, żeby rozwikłać zagadkę, ale tym razem naprawdę może nie dożyć momentu jej wyjaśnienia.

W skład tomu wchodzą Narodziny Stalowego Szczura", "Stalowy Szczur idzie do wojska" oraz "Stalowy Szczur śpiewa bluesa".

Nasze zorganizowane i praworządne społeczeństwo praktycznie pozbawione jest przestępczości. Zapewne dziewięćdziesiąt dziewięć procent obywateli nawet nawet nie wyobraża sobie że mogliby złamać prawo. Zostaje jednak ten jeden procent. To on uzasadnia istnienie policji. Ten jeden procent składa się ze mnie i garstki mi podobnych, rozsianych po całej galaktyce. Teoretycznie nie powinniśmy istnieć, a już na pewno nie powinniśmy mieć żadnej możliwości działania. I jak zwykle teoria nie idzie w parze z praktyką. Jesteśmy skuteczni, niezwykle skuteczni, a żyje nam się całkiem wygodnie. Jesteśmy niczym szczury: bytujemy między ludźmi, ale reguły życia społecznego nas nie dotyczą. Przestrzegamy żelaznych zasad, dlatego nazywają nas Stalowymi Szczurami. Bycie Stalowym Szczurem skazuje każdego na samotność, ale zarazem daje poczucie dumy i dostarcza ekstremalnych przyjemności - oczywiście dopóki nie trafi się za kratki. W naszym świecie nie ma miejsca na półśrodki: nie istnieją najemnicy, włamywacze-dżentelmeni, czy osoby wiodące podwójne życie. Nie ma alternatywy: albo jesteś pełnoprawnym członkiem społeczeństwa, albo nikim. Stalowym Szczurem. Ja wybrałem to drugie".

Stalowy Szczur to przydomek Jamesa Bolivara DiGriza, znanego także jako Śliski Jim. DiGriz to kosmiczny awanturnik, oszust i złodziej. Obdarzony charyzmą, inteligencją i nieprzeciętnym poczuciem humoru, mistrz sztuk walki, ekspert w dziedzinie kamuflażu. Seria o Stalowym Szczurze to literatura rozrywkowa, przygodowa, w której doprawiona sporą dawką satyry i absurdu akcja pędzi na złamanie karku, a zwroty akcji nie pozwalają na odłożenie książki choćby na moment.

Na początku czwartego tysiąclecia odrodzona i zjednoczona po latach wyniszczającej wojny domowej ludzkość skolonizowała setki systemów gwiezdnych. Nowa technologia, napęd Aldersona, umożliwia statkom szybkie przemieszczanie się pomiędzy tak zwanymi punktami skoku Aldersona, rozsianymi po wszystkich znanych ludziom układach gwiazd.
Stolica zjednoczonego Imperium, Nowa Kaledonia Nowa Szkocja, znajduje się w sektorze Trans-Worek Węgla. Z jej perspektywy można obserwować niezwykle spektakularny widok: dwie gwiazdy – czerwonego nadolbrzyma Oko Murchesona oraz mniejszą gwiazdę, Mote – biały pyłek na skraju mgławicy znanej jako Worek Węgla. Owa mgławica ma kształt zakapturzonego człowieka o wyraźnie zarysowanej głowie i ramionach, z kolei znajdujący się pośrodku czerwony nadolbrzym przywodzi na myśl czujne, nieżyczliwe oko…
Oblicze Boga.
A teraz z białego pyłku w Oku Boga zbliżało się ku nim coś, czego młody komandor Roderick Blaine, świeżo mianowany na to stanowisko, nie potrafił dostrzec. Podczas wykonywania rutynowej misji krążownik MacArthur, którym dowodzi, otrzymuje sygnał, wskazujący, że wykryto nadciągający  z mgławicy z dużą prędkością obcy statek kosmiczny nieznanej dotąd ludzkości cywilizacji. Blaine i jego załoga stoją w obliczu historycznego wydarzenia, jakim jest pierwszy kontakt z inteligentną rasą.


Pyłek w Oku Boga  Larry’ego Nivena i Jerry’ego Pournelle’a z 1974 roku to nigdy wcześniej niepublikowana w Polsce, jedna z najważniejszych powieści o tzw. „pierwszym kontakcie” z obcą cywilizacją.

Wesoła Banda Piratów zaproponowała nieprzyjaciołom zawieszenie broni. Jeśli kosmici zostawią nas w spokoju, my odpłacimy się tym samym. Niestety, wróg nie zamierza ustąpić. Nad Ziemią zawisło nowe niebezpieczeństwo, a piraci muszą po raz kolejny wyruszyć w rejs po Galaktyce, aby zażegnać kryzys.

Tymczasem nowo powstała Marynarka ONZ, wspierana przez reaktywowaną Legię Pozaziemską, ma własną misję do wykonania. Musi znaleźć sojuszników, którzy wspomogą ludzkość w walce. W wyniku działań nieprzewidywalnych Ziemian wielowiekowe kosmiczne koalicje stają w obliczu rozłamu.

Thomas R. P. Mielke (1940-2020) To najwybitniejszy niemiecki pisarz SF, obecnie piszący głównie powieści historyczne, chociaż ma wciąż wielki sentyment do fantastyki – jest założycielem niemieckiego fandomu, był gościem wielu Euroconów i Worldconów. Był też stałym bywalcem polskich festiwalów fantastyki w Nidzicy, gdzie znalazł wielu przyjaciół.

Anno Domini 1318: ostatnia z wielkich wypraw krzyżowych zakończyła się niepowodzeniem. Potężny zakon Templariuszy został rozbity. Papieże znaleźli schronienie w Awinionie. Zaledwie kilka lat wcześniej papież Bonifatius VIII w bulli Unam Sanctam podjął ponowną daremną próbę przejęcia przez papiestwo wszelkiej duchowej i świeckiej władzy. Został oskarżony o herezję. Równocześnie zostaje przerwana budowa wielu rozpoczętych gotyckich katedr. Jedynie największą i najpiękniejszą z nich wszystkich buduje nadal Roland von Coburg, nielegalny syn papieża-heretyka. On jeden zna tajemnicę wznoszących się ku niebu portali.

Pod dachem katedry buduje Sakriversum. całkowicie izolowaną od świata krainę. w której ukrywa swoje pozamałżeńskie dzieci, bliźniaków Gudrun i Lancelota. W owej ekologicznej niszy przez siedemset lat coraz mniejsi potomkowie pierwszych mieszkańców przetrwają klęski głodu, zarazy i wojny. Jako liczna rodzina zwana ludem Sromotnych przeżyją także pewien dzień roku 2018, którego to dnia biały ogień bomb neutronowych zgasi wszelkie inne życie na Ziemi - ocalony zostanie jeszcze tylko Teofil von Coburg, ostatni ze świeckich potomków budowniczego katedry. I właśnie ten człowiek stanie się ich zagrożeniem. będąc równocześnie ich nadzieją.

Nagroda Kurta Lasswitza.

„Statek widmo” Fredericka Marryata, po raz pierwszy opublikowany w 1839 roku, to jedna z najważniejszych powieści gotyckich. Autor, który był zawodowym marynarzem, w sposób doskonały oddał realia marynistyczne oraz polityczno-obyczajowe XVII wieku. Na ich tle snuje porywającą historię opartą na micie tajemniczego „Latającego Holendra”.

„Latający Holender”, czyli legendarny statek widmo, budzi trwogę w sercach żeglarzy wszystkich mórz i oceanów. Przynosi strach, rozpacz i śmierć każdemu, kto na niego trafi. Przeklęty okręt i jego martwa załoga pod dowództwem kapitana Vanderdeckena skazana jest na wieczną tułaczkę, która ma być pokutą za grzechy dowódcy.

Bohaterem powieści jest Filip, syn kapitana Vanderdeckena, któremu dowiaduje się, że istnieje sposób na uratowanie dusz nieszczęsnej załogi „Latającego Holendra” i jego ojca. Musi dostarczyć na pokład statku świętą relikwię, którą kapitan zostawił w rodzinnym domu. Filip poprzysięga wyrwać ojca z rąk piekielnych mocy i odnaleźć statek. Wstępuje więc w szeregi Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej i wyrusza na trwającą kilkadziesiąt lat podróż pełną przygód, bitew morskich i nadprzyrodzonych zjawisk.

Niniejsze wydanie powieści „Statek widmo" Fredericka Marryata, w nowym przekładzie Marka Króla, zawiera ilustracje Krzysztofa Wrońskiego oraz posłowie Rafała Nawrockiego.

Utopia Avenue to przedziwny brytyjski zespół muzyczny, o którym nigdy nie słyszeliście. Wyłonił się na londyńskiej scenie psychodelicznej w 1967 roku. Tworzyli go pieśniarka folkowa Elf Holloway, basista-bluesman Dean Moss, wirtuoz gitary Jasper de Zoet oraz perkusista jazzowy Griff. Krótka podróż ku sławie poprowadziła zespół od tanich klubów w Soho przez debiut telewizyjny w Top of the Pops, który zbliżył Utopia Avenue do sukcesu na listach przebojów, a następnie poprzez sławę w Amsterdamie, więzienie w Rzymie, zgubny pobyt w nowojorskim Chelsea Hotel, do Laurel Canyon i San Francisco jesienią ’68 roku.

Barwna powieść Davida Mitchella opowiada nieocenzurowaną historię Utopia Avenue oraz burzliwych czasów, w których zespól tworzył i grał. Opowiada o cenie sławy i chybotliwej drabinie do gwiazd, o rodzinach z wyboru i o tych, których nie wybieramy, o głosach w głowie szepczących prawdy i kłamstwa, opowiada o muzyce, szaleństwie i idealizmie. Czy naprawdę możemy zmieniać świat czy raczej to świat zmienia nas?

Edmund Gunderson sprawując funkcję administratora Świata Holmana nie uważał, aby zamieszkujące ją gatunki zasługiwały na podmiotowe traktowanie. Sulidory i Nildory nie były dla niego niczym więcej, niż specyficznymi przejawami lokalnej fauny, pozbawionymi możliwości samostanowienia o swym losie. Oba gatunki były dla Gundersona, przedstawiciela terran, jedynie zwierzętami, niewolnikami, tanią siłą roboczą. Tak też je traktowano przez cały okres jego zarządzania. Bezlitośnie eksploatowana przez korporacje planeta zyskała jednak w końcu autonomię. Uznano, że obie rasy dysponują własną kulturą, inteligencją i tradycjami, toteż zgodnie z zasadami kolonizacji, planeta oddana została w ręce autochtonów, a ludzkość opuściła ją. Na miejscu pozostały jedynie pojedyncze jednostki. osoby zbyt mocno związane emocjonalnie z planetą. Gundersona wśród nich nie było, bez żalu wrócił do domu, pozostawiając za sobą jedynie wspomnienia niegodnie sprawowanego urzędu.

Po latach wraca jednak na Belzagor – bo tak nazywa się teraz planeta - by zmierzyć się z demonami przeszłości, odkupić winy i pojednać się z gatunkiem, którego nigdy nie próbował zrozumieć. Gunderson wraca aby odbyć podróż w najodleglejsze rejony planety, gdzie Nildory mogą pomóc mu w przemianie.

Słynna powieść francuskiego mistrza fantastyki naukowej, J.H. Rosny'ego starszego.

Akcja powieści toczy się na tle dzikiej i bujnej przyrody. W olbrzymich gajach i na rozległych sawannach żyją gromadki pierwotnych ludzi, którym w każdej chwili, zwłaszcza w porze nocnej, zagrażają różne niebezpieczeństwa, szczególnie ze strony potężnych, dzikich zwierząt: mamutów, tygrysów, lwów, niedźwiedzi jaskiniowych. Głównym motywem powieści jest miłość między dwojgiem młodych ludzi pierwotnych, Gamlą i Naohem. Ona to popycha Naoha do bohaterskich czynów zmierzających do zdobycia utraconego przez plemię Ulhamrów ognia.

J.-H. Rosny - pseudonim literacki, który używali dwaj bracia, pisarze belgijscy piszący po francusku Joseph Henri Honoré Boex (1856-1940) oraz Séraphin Justin François Boex (1859-1948).

Obaj bracia urodzili się w Brukseli. W latach od 1886 do 1909 roku publikowali wiele powieści oraz opowiadań, z gatunku fantasy oraz o tematyce prehistorycznej. W 1909 roku bracia zakończyli swoją literacką współpracę. Po tym roku Joseph Boex używał pseudonimu J-H. Rosny aîné (J-H. Rosny starszy), a jego brat Seraphin - J-H. Rosny juen (J-H. Rosny młodszy).

W dniu swoich 75. urodzin John Perry zrobił dwie rzeczy: najpierw odwiedził grób swojej żony, a potem wstąpił do armii.

Ludzkość znalazła drogę do międzygwiezdnej przestrzeni – to ta dobra wiadomość. Zła wiadomość jest taka, że w kosmosie istnieje niewiele nadających się do zamieszkania planet, za to aż roi się tam od obcych, którzy chcą o nie walczyć. Wychodzi na to, że wszechświat jest dla człowieka wrogim miejscem.
Walczymy zatem, żeby obronić Ziemię, ale też o nasz planetarny stan posiadania. Ta wojna trwa od dekad: jest brutalna, krwawa i nieubłagana.
Sama Ziemia jest zaściankiem. Większa część zasobów ludzkości znajduje się w rękach Sił Obronnych Kolonii, które robią wszystko, aby informacja ta nie stała się powszechna. Regułą jest, że można wstąpić do SOKu tylko wtedy, gdy osiągnie się wiek emerytalny. Chcą bowiem ludzi, którzy dysponują wiedzą i doświadczeniem zebranym w ciągu długiego życia. A gdy się zaciągniesz, zostaniesz zabrany z Ziemi i już nigdy na nią nie powrócisz. Jeśli uda ci się przeżyć na froncie, osiądziesz na jednej z trudem wywalczonych planet.
John Perry zgadza się na te warunki. Nie ma jednak bladego pojęcia o tym, co go czeka. Prowadzona w kosmosie wojna okazuje się o wiele poważniejsza, niż mógł sobie wyobrazić – i, jak się przekona, o wiele dziwniejsza.

Od przybycia pierwszych kolonistów minęło kilkadziesiąt lat. Dorosło już pierwsze pokolenie dzieci narodzonych na Marsie. Przemiana niegościnnej planety w świat podobny do Ziemi dopiero się jednak rozpoczęła. Powierzchnię Marsa zaczynają pokrywać porosty, atmosfera staje się zdatna do oddychania, tworzą się pierwsze zbiorniki wodne… Wśród kolonistów jednakże wciąż trwają spory – są grupy, które chcą zachować pierwotne, surowe piękno planety, są też grupy owładnięte żądzą pieniądza, które bezwzględnie dążą do eksploatacji jej zasobów.

Dzieci Marsa, którym przewodzi Peter Clayborne, walczą z bezdusznymi korporacjami pragnącymi zbić majątek na terraformacji. Do rebeliantów dołączają niektórzy przedstawiciele Pierwszej Setki – Maja Tojtinowa, Simon Frazier, Sax Russell.


„Zielony Mars” – nagrodzona Hugo i Locusem kontynuacja „Czerwonego Marsa” Kima Stanleya Robinsona, rozwija ekscytującą i ponadczasową wizję podboju Marsa.

„Ocieram łzy, determinacja zastępuje we mnie gniew. Musi istnieć inny sposób. Lepszy. Widziałem szczeliny we Wspólnocie i wiem, co muszę zrobić. Wiem, czego Złoci najbardziej się boją. I to nie ma nic wspólnego z powstaniem Czerwonych. Nie ma nic wspólnego z bombami, spiskami i rewolucją. To, co przeraża Złotych, jest proste, okrutne i stare jak sam rodzaj ludzki. Wojna domowa“

Szuka sprawiedliwości. Aby wyzwolić swój zniewolony lud, Darrow przeniknął w głąb rządzącej jego światem klasy brutalnych władców. Zamierza ich zniszczyć. I choć jedyną drogą do wyzwolenia jest rewolucja, musi walczyć nie o zemstę, lecz o nadzieję i odrodzenie.

Musi znaleźć coś więcej, dla czego warto żyć.