S-F

Poliamoria to jedna z form konsensualnych związków otwartych. Znana od czasów hippisowskiej rewolucji obyczajowej lat 60. i 70., przeżywa obecnie, szczególnie na Zachodzie, swoisty  renesans. Poliamoria to miłości do kilku jednocześnie partnerów, przy czym wszyscy tworzący taki związek o sobie wiedzą i zgadzają się na jego zasady. Ważniejsza jest warstwa uczuciowa od fizycznej, szczerość oraz wierność w obrębie wieloosobowego układu. Charakterystyczne dla poliamorii idealnej jest tworzenie się tzw. „sieci poliamorycznej”, co stanowi ciekawy socjologicznie fenomen.

Piotra Witolda Lecha , jako autora fantastyki, zainteresowało abstrakcyjne pytanie: czy poliamoria byłaby możliwa z Obcymi? Odpowiedź wydała mu się twierdząca, ale jedynie przy założeniu słuszności panspermicznej wizji powstania życia. Jeżeli nie w całym Wszechświecie, to przynajmniej w niewielkim - jak na odległości kosmosu - obszarze Drogi Mlecznej.

W efekcie z oldskulowego opowiadania,  napisanego dla żartu, zrodziła się  kilkutomowa, przygodowa opowieść o kosmicznych poliamorystach i uniwersum przypominające w pewien sposób  sagi Star Trek i Star Wars, na których wychowały się całe pokolenia fantastów.

Trzeci tom space opery z serii Poliamoria.

Poliamoria to cykl Piotra Witolda Lecha, bardzo nietypowy dla polskiej SF. To czysta fantastyka przygodowa, czerpiąca garściami natchnienie z Gwiezdnych wojen i Star Treka, poruszająca też problematykę homofobii i alienofobii, ale w lekki, czasem humorystyczny sposób. Ale niech to nie zwiedzie czytelnika - bo w książkach Lecha nie brak scen brutalnych i erotycznych. Nie jest to więc typowa space opera, a fantastyka raczej dla dorosłych.

W Sercu hatannen narratorką jest Iriquannena Allaekhaenn, kobieta ze skrzydlatej rasy Yaellantów, zamieszkującej planetę w gwiazdozbiorze Hiad. Yaellanci, Cingu i Ludzie wraz z pomniejszymi rasami tworzą w Galaktyce wspólnotę - Ligę, zapewniającą porządek i dbającą o rozwój gospodarczy.

Galaktykę zamieszkują jednak agresywne i drapieżne rasy, którym nie podobają się rządy Ligi, a gdy nawiążą one sojusz z potężna rasą z innej Galaktyki, pokój na Melcznej Drodze zostanie zburzony.

Trzeci tom space opery z serii Poliamoria.

Poliamoria to cykl Piotra Witolda Lecha, bardzo nietypowy dla polskiej SF. To czysta fantastyka przygodowa, czerpiąca garściami natchnienie z Gwiezdnych wojen i Star Treka, poruszająca też problematykę homofobii i alienofobii, ale w lekki, czasem humorystyczny sposób. Ale niech to nie zwiedzie czytelnika - bo w książkach Lecha nie brak scen brutalnych i erotycznych. Nie jest to więc typowa space opera, a fantastyka raczej dla dorosłych.

W Sercu hatannen narratorką jest Iriquannena Allaekhaenn, kobieta ze skrzydlatej rasy Yaellantów, zamieszkującej planetę w gwiazdozbiorze Hiad. Yaellanci, Cingu i Ludzie wraz z pomniejszymi rasami tworzą w Galaktyce wspólnotę - Ligę, zapewniającą porządek i dbającą o rozwój gospodarczy.

Galaktykę zamieszkują jednak agresywne i drapieżne rasy, którym nie podobają się rządy Ligi, a gdy nawiążą one sojusz z potężna rasą z innej Galaktyki, pokój na Melcznej Drodze zostanie zburzony.

Klasyczna radziecka powieść science fiction. Dostępna tylko w Solarisnet.pl