Kategorie
Autor/Autorzy
- Agnieszka Gajewska (1)
- Alberto Manguel, Gianni Guadalupi (1)
- Aleksandra Wojtaszek (1)
- Andrzej Sapkowski (1)
- Antoni Smuszkiewicz (1)
- Artur Nowakowski (2)
- czasopismo (1)
- Dominika Oramus (1)
- H. P. Lovecraft (1)
- J.R.R. Tolkien (1)
- Jacek Dukaj (1)
- Jacek Inglot (1)
- Jacek Sobota (2)
- Jacek Yerka (1)
- Jakub Turkiewicz (1)
- Kir Bułyczow (1)
- Lech Jęczmyk (1)
- Łukasz Kaszkowiak (1)
- Maciej Parowski (5)
- Marcin Osuch, Konrad Wągrowski (2)
- Marek Oramus (6)
- Paweł Frelik (1)
- Pawqeł Zych (1)
- praca zbiorowa (3)
- Rob Wilkins (1)
- Stanisław Lem (5)
- Stanisław Lem, Ursula K. Le Guin (1)
- Ursula K. Le Guin (1)
- Witold Vargas (1)
- Wojciech Kajtoch (2)
- Wojciech Orliński (1)
- Wojtek Sedeńko (1)
Dostępność
Wysyłka w
Nowość
Dział zawiera książki z serii Krytycy o fantastyce (wydawnictwo Solaris, a obecnie Stalker Books) oraz książki krytycznoliterackie innych oficyn.
Bestiariusz japoński
Kolejna publikacja z serii bestiariuszy autorstwa Witolda Vargasa, poświęcona tym razem stworom z Kraju Kwitnącej Wiśni. Poznamy tajemnicze i magiczne zwierzęta, demony oraz duchy nazywane w Japonii yokai. Stwory, które są częścią fantastycznego świata tego odległego kraju, należą do najbardziej przerażających na świecie. Autor przeanalizował wiele dokumentów, baśni oraz legend i odkrywa przed czytelnikami magiczny świat orientalnych istot o nadprzyrodzonych mocach. Nekomata wyciąga z grobów zmarłych, yamachichi wysysa z ludzi siły witalne, bezbronne furaribi błąkają się szukając ukojenia, a łaskawy baku emanuje szczęściem, odpędzając złe demony.
Dostępność: na wyczerpaniu
O fantastyce - filozoficznie
Jacek Sobota – urodzony w roku 1969 w Olsztynie; jest pracownikiem naukowo- dydaktycznym Instytutu Filozofii na UWM; tytuł doktora nauk humanistycznych uzyskał w 2007 roku na UMK w Toruniu. Jako pisarz debiutował opowiadaniem Splotw roku 1990 na łamach „Nowej Fantastyki”. Autor licznych opowiadań fantastycznych publikowanych w różnych czasopismach i antologiach. Jego teksty tłumaczone były na język rosyjski. Najciekawszym w jego dorobku prozatorskim jest cykl tzw. opowieści mortenowskich, zapoczątkowany opowiadaniem Cierpienie hrabiego Mortena – mroczna wizja alternatywnej historii Męki i Zbawienia, rozgrywająca się w scenerii posmodernistycznejfantasy. Historie te złożyły się na tom Głos Boga opublikowany w roku 2006. W planach jest powieść rozgrywająca się realiach mortenowskich. Ponadto wydał dwa zbiory opowiadań: Padlina (2007) i Wieczór trzech Psów (2016); trzy monografie naukowe: Literatura fantastycznonaukowa jako obszar symulacji sytuacji konfliktowych (2011), Filozofia fantastyki (2016) i Od zniewolenia do chaosu. Akcenty filozofii społecznej i filozofii polityki w polskiej prozie fantastycznonaukowej (lata 1946-2016) (2019), a także zbiór esejów, felietonów, recenzji – Wyznania idioty (2016).
Od Autora:
Pierwsza część tej książki jest w znacznej mierze oparta na mojej Filozofii fantastyki wydanej w roku 2016 – wszelako jest to wersja mocno rozszerzona, poprawiona i ubogacona o dwa dodatkowe rozdziały (przedostatni i ostatni – dotyczące odpowiednio: filozofii horroru i filozofii fantasy). Na część drugą składają się eseje publikowane przede wszystkim w czasopiśmie „SFinks”, a także prasie naukowej. Tekst Filozofia pisania fantastyki ukazuje się tu po raz pierwszy.
Na zakończenie warto też wspomnieć, że książka ta pierwotnie była pokłosiem serii wykładów, jakie wygłosiłem (i dalej wygłaszam) na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim pod wspólnym tytułem „Filozofia fantastyki”. Chciałem podziękować – pokoleniom już – słuchaczy i dyskutantów; nasze rozmowy wzbogaciły i mnie, i tę książkę.
Część I: FILOZOFIA FANTASTYKI
Rozdz. 1: Próba definicji. Rys historyczny
Problemy definicyjne. Fantastyka a science fiction
Krótki rys historyczny. Kamienie milowe literatury science fiction
Rozdz. 2: Ontologia fantastyczna
Definicje i rozróżnienia gatunkowe. Ontologiczne strategie
Światy równoległe i światy możliwe
Świat jako gra. Światy zafałszowane
Mózg w naczyniu albo solipsyzm
Rozdz. 3: Bóg podmieniony. Motywy metafizyczne i teologiczne w literaturze science fiction
Figura „Boga podmienionego
Protetyka metafizyczna
Bóg nieobecny. Religie bez Boga
Fantaści metafizyczni – fantastyka teologiczna
Metafizyka po polsku
Rozdz. 4: Epistemologia w fantastyce
Kontakt niemożliwy. Dramaty epistemologiczne
Utożsamienie z obcością. Desperacja poznawcza
Języków wymieszanie. Filozofia języka w fantastyce
Rozdz. 5: Historiozofia fantastyczna
Klęska futurologii
Utopie. Historia „zamrożona”
Katastrofizm w fantastyce
Postęp, czyli od Złotego Wieku do Wieku Żelaza
Światy równoległe i podróże w czasie. Przypadkowość historii?
Rozdz. 6: Zagadnienia etyczne i aksjologiczne w literaturze science fiction
Degradacja wartości
Konfrontacja wartości
Próba predykcji wartości moralnych. „Płynna rzeczywistość”
Rozdz. 7: Kim jest człowiek? Motywy antropologiczne w literaturze fantastycznej
Fenomen sztucznej inteligencji. Efekt zwierciadła
Übermensch, Homo superior, Superman, „człowiek splanetyzowany”
Transhumanizm – koniec czy nowy początek człowieczeństwa?
Rozdz. 8: Fantastyka socjologiczna (społeczna) i polityczna
Utopie, czyli systemy „racjonalne”
Antyutopie i dystopie, czyli systemy „realne”
Rozdz. 9: Filozofia horroru
Próba definicji. Horror a weird fiction
O ontologii kilka uwag dodatkowych. Przypadki Boscha i Grabińskiego
Epistemologia w horrorach – szaleństwo czy metoda?
Aksjologiczne sterowniki fabuł wopowieściach niesamowitych. Lovecraft vs. King
Antropologia horroru
Rozdz. 10: Filozofia fantasy
CZĘŚĆ II: ESEJE
Miłosz fantastyczny
Malowane łopatą
Pokrowce na nerwach zupełnie się zniszczyły
Stanisław Lem i kapsuły czasu
Akcenty utopijne w powieści Na marmurowych skałach Ernsta Jüngera
Filozofia pisania fantastyki
Bibliografia
Indeks nazwisk
„Kiedy Jacek Sobota opisuje ontologiczne dylematy SF kreującej różne istoty i światy, to nawiązuje oczywiście do Lema i Dicka, ale wsparcia szuka u Eco, Ingardena, Tatarkiewicza, Schrödingera i pamięta o przestrzeniach Matrixa. Epistemologię fantastycznych dziwów opiera znów na Dukaju, ale też na Wattsie, Popperze i Nabokovie. Ilustrację kwestii religijnych znajduje w prozie Snerga, Čapka, Stapledona; pomoc teoretyczną w tym temacie – u Dominiki Oramus, Tadeusza Olszańskiego, Zbigniewa Łazowskiego, niżej podpisanego. Biologiczne i transhumanistyczne koncepcje fantastycznej antropologii opisuje, sięgając po Dukaja, ale i do Konrada Fiałkowskiego, Cezarego Zbierzchowskiego, Charlesa Strossa, Juliena Ofrayade La Metrie. Przewodnikami po różnych fantastycznych filozofiach dziejów są mu nie Marks, lecz Cioran, Fredrick Jameson czy Gibbon, a z autorów science fiction – oczywiście Isaac Asimov, twórca Fundacji, Mike Resnick, autor Kirinyagi, Heinlein, Stapledon, Dobraczyński. O etyce i aksjologii dyskutuje Sobota między innymi z Frommem, Sokratesem i Józefem Bańką. Bez kompleksów bada odmiany buntu i światy przedstawione w fantastyce socjologicznej, przywołuje diagnozy Wnuka-Lipińskiego, Marka Oramusa, Janusza Zajdla, ale też film fantastyczny Gattaca(1997) wyreżyserowany przez Andrew Nichola”.
(Maciej Parowski, Wasz cyrk, moje małpy, t. 2)
Dostępność: na wyczerpaniu
Wyznania idioty
Kolejna książka w serii Krytycy o fantastyce przybliża postać Jacka Soboty, olsztynianina, doktora nauk humanistycznych, wykładowcy na UWM. Sobota jest pisarzem, jego opowiadania zebrano w tomie Padlina (2007). W 2006 ukazała się powieść Głos Boga. Opowiadania publikował w Nowej Fantastyce, Magazynie Fantastycznym, antologiach.
Jacek Sobota zajmuje się też krytyką literacką, pisze eseje o fantastyce, artykuły o filmach. Wyznania idioty zbierają tę publicystykę w jeden, bardzo ciekawy tom.
Dostępność: średnia ilość
Wysyłka w: 24 godziny
Życie jako okręt oglądany od spodu
Czternasta książka w serii "Krytycy o fantastyce" zbiera teksty okołofantastyczne Lecha Jęczmyka - redaktora, tłumacza i wydawcę. Są tu felietony, wstępy do antologii, posłowia do książek. Do książki weszła także wybrana przez Autora i redaktora książki, Marka Oramusa, publicystyka z poprzednich książek Lecha Jęczmyka. Autor ze swadą i wielkim znawstwem opowiada o Dicku, Strugackich, Le Guin i innych wielkich pisarzach science fiction. Ostatni dział to rozmowy z Autorem.
Fantastyka naukowa to kawał mojego życia, ale nie całe życie. Zająłem się nią dość późno i to jako rzemieślnik od książki, nigdy nie będąc członkiem ruchu fanów – ja im dostarczałem materiał do czytania. Zacząłem zauważać ten gatunek literatury będąc kierownikiem redakcji literatur słowiańskich w „Iskrach”. Wydałem pierwsze w Polsce książki Okudżawy, Aksionowa, Wojnowicza (same czysto rosyjskie nazwiska, prawda?), czy wspaniałego od pierwszego tomu Czecha Hrabala. Odkryłem też dla siebie i czytelników radziecką fantastykę. Iwan Jefremow, znakomici Strugaccy, czy Kir Bułyczow.
Tak się złożyło, że mój amerykański przyjaciel, późniejszy szef wydawnictwa „Media-Rodzina”, zasypywał mnie amerykańską SF. Nagle okazało się, że jestem najlepiej w Polsce poinformowanym facetem w tej dziedzinie. Przełożyłem „Paragraf 22” i parę powieści Vonneguta oraz zacząłem wydawać almanach „Kroki w nieznane”, łączący opowiadania i artykuły popularno-naukowe z różnych krajów (nawet japońskie). Pierwszy tom pozwolono mi wydać w nakładzie 10 tys. egzemplarzy, następne już miały po 30 tys. Wyrzucony z „Iskier” rozkręciłem fantastykę w „Czytelniku”, gdzie wychodziły m. in. zbiory „Rakietowe szlaki”. Wyrzucony z „Czytelnika”, wylądowałem w „Fantastyce”, gdzie prowadziłem dział zagraniczny. Wyrzucony z „Nowej Fantastyki” przez M. Makowskiego i A. Nakoniecznika spędziłem w nowej rzeczywistości kilka lat jako bezrobotny (bezzasiłkowy), żeby zakończyć burzliwą karierę jako nauczyciel języka angielskiego w szkole średniej.
Uważam, że bardzo trudno jest napisać wybitną powieść science fiction, natomiast genialnych opowiadań jest cała masa i miałem szczęście wiele z nich tłumaczyć i jeszcze więcej wydać. I czego tu jeszcze chcieć. Pozdrowienia
Lech Jęczmyk urodził się w 1936 roku w Bydgoszczy, od 1939 mieszka w Warszawie. Z wykształcenia jest filologiem rosyjskim. Publikował m. in. w „Nowej Fantastyce, „Frondzie”, „Rzeczpospolitej”; był (krótko) kierownikiem działu publicystyki w telewizji publicznej. Tłumaczył książki Vonneguta, Hellera, Dicka i Le Guin. Wydał dotąd trzy zbiory esejów: „Trzy końce historii, czyli Nowe Średniowiecze” (2006), „Dlaczego toniemy, czyli jeszcze nowsze Średniowiecze” (2011) i „Nowe Średniowiecze, Felietony zebrane” (2013) oraz autobiograficzne „Światło i dźwięk”. W 2011 roku otrzymał Nagrodę Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich – Laur SDP za całokształt twórczości, „za to, że widzi to, co skryte”.
Spis treści:
Genialny dziwak z Kalifornii
Genialny dziwak z Kalifornii
Znikająca rzeczywistość, czyli inwigilacja matką niepewności
Incal, czyli drobina światła w Mroku
Przeczucie Boga. Vonnegut i Dick
Zdrowy małż nie rodzi perły
Imperium nie upadło
Teorie Philipa Dicka
Philipa Dicka wyprawa po prawdę
Rzeczy i ludzie Philipa Dicka
Czy Dick słyszał głosy?
Dobra Nowina czy „zła wycieczka”?
Czy wszyscy jesteśmy ludźmi, czy też niektórzy z nas są wyposażonymi w odruchy maszynami?
Zdanie odrębne
Rzeźbiarze chmur
Antytotalitarne herezje braci Strugackich
Fenomen Strugackich – spojrzenie z innej planety
Niech panu Bóg błogosławi, panie Vonnegut
Życie jako okręt oglądany od spodu
Rzeźbiarze chmur
Lewa ręka Ursuli
Raport z oblężonego miasta
Ostatnia nadzieja Ziemian
Trupy w szafach
Surrealista w science fiction
Złoty wiek i później
„Kroki” odhibernowane
Koniec świata od tyłu
Przygody z filmem
Koniec świata od tyłu
Gdyby Hitler zwyciężył
Historyczne gdybanie
Quo vadis, gladiatorze?
Odrodzony mit
SF i polityka
Sheldrake
Czasoprzestrzeń w ujęciu potocznym i naukowym
Oglądając się na minione pół wieku
Polski głos Vonneguta – rozmowa Krzysztofa Głucha
To oni mieli kłopot ze mną, nie ja z nimi – rozm Rafała Ziemkiewicza
Herezja sprzed 70 lat stała się banałem – rozmowa Macieja Wojtkowiaka
Tonie tylko cywilizacja zachodnia - rozmowa Wojtka Sedeńki
Oglądając się na minione pół wieku
Dostępność: duża ilość
Wysyłka w: 24 godziny