Krytyka

Książka Artura Nowakowskiego Fanzin SF: wydawcy, artyści, fandom przybliża
historię i ukazuje sposoby działania klubów oraz wydawców amatorskich
ruchów entuzjastów fantastyki na świecie i w Polsce, od lat trzydziestych
do dziewięćdziesiątych XX wieku. Autor skupia się między innymi na przedstawieniu
pracy redaktorskiej oraz ilustratorskiej miłośników SF, eksponując
wartości, jakie dominowały w ich działaniach, którymi przeciwstawiali się
zarówno opresji państwa, jak i oficjalnej polityce wydawniczej, hołdując wolności
i niezależności twórczej. Uzupełnieniem książki jest leksykon polskich
fanzinów fantastycznych.

Rozszerzone wydanie Czasu fantastyki, pracy krytycznej Macieja Parowskiego, obejmujące boom polskiej fantastyki w latach 80. Wydanie rozszerzone o siódmy rozdział, będący zapisem kilku dyskusji redakcyjnych miesięcznika "Fantastyka". Książka zawiera kilkadziesiąt unikalnych fotografii dokumentujących dzieje polskiej fantastyki.

„Czas fantastyki” otwiera znakomicie i z polotem napisany rozdział „Fantaści nadchodzą”, pełniący tu funkcję obszernego wstępu. W nim to Autor przedstawia się jako zaangażowany uczestnik ruchu („jestem jednym z nich”). Charakteryzuje całą książkę, ujawnia swój autorski zamiar. Na podkreślenie zasługuje, zaznaczający się także w całej książce bardzo osobisty ton wypowiedzi, który podnosi temperaturę tekstu i czyni z książki rodzaj wyznania, a nie tylko chłodnego spojrzenia na opisywane zjawiska.

Antoni Smuszkiewicz

Książka Parowskiego, mimo że wyraźnie tego nie określono, odnosi się właściwie do jednego dziesięciolecia – 1977-1987. To jest, moim zdaniem, ów tytułowy „czas fantastyki”, w którym zaszło całkowite przeformułowanie celów i konwencji polskiej science fiction. Te dwie daty wyznaczają właściwie narodziny nowej literatury. Parowski starannie wylicza antenatów i procesy społeczne i polityczne, które do tego doprowadziły. Cały zbiór ma właściwie charakter krytycznej summy i kroniki zarazem, drobiazgowo notującej wszystkie ważniejsze zdarzenia i książki zaistniałe w tamtym czasie.

Jacek Inglot