Antykwariat

Anno Domini 1318: ostatnia z wielkich wypraw krzyżowych zakończyła się niepowodzeniem. Potężny zakon Templariuszy został rozbity. Papieże znaleźli schronienie w Awinionie. Zaledwie kilka lat wcześniej papież Bonifatius VIII w bulli Unam Sanctam podjął ponowną daremną próbę przejęcia przez papiestwo wszelkiej duchowej i świeckiej władzy. Został oskarżony o herezję. Równocześnie zostaje przerwana budowa wielu rozpoczętych gotyckich katedr. Jedynie największą i najpiękniejszą z nich wszystkich buduje nadal Roland von Coburg, nielegalny syn papieża-heretyka. On jeden zna tajemnicę wznoszących się ku niebu portali. Pod dachem katedry buduje Sakriversum. całkowicie izolowaną od świata krainę. w której ukrywa swoje pozamałżeńskie dzieci, bliźniaków Gudrun i Lancelota. W owej ekologicznej niszy przez siedemset lat coraz mniejsi potomkowie pierwszych mieszkańców przetrwają klęski głodu, zarazy i wojny. Jako liczna rodzina zwana ludem Sromotnych przeżyją także pewien dzień roku 2018, którego to dnia biały ogień bomb neutronowych zgasi wszelkie inne życie na Ziemi - ocalony zostanie jeszcze tylko Teofil von Coburg, ostatni ze świeckich potomków budowniczego katedry. I właśnie ten człowiek stanie się ich zagrożeniem. będąc równocześnie ich nadzieją. Nagroda Kurta Lasswitza.

Po niebie latają odrzutowce z głowicami atomowymi, ludzie spędzają czas przed telewizyjnymi ścianami, a strażacy — zamiast gasić — wzniecają pożary. Najchętniej palą książki, do tego zostali powołani. 451° Fahrenheita to temperatura, w której zaczyna palić się papier.

Najsłynniejsza powieść Raya Bradbury'ego, pięćdziesiąt pięć lat od pierwszego wydania, wciąż szokuje i wzbudza pozytywne emocje. Kiedyś odbierana jako głos przeciwko totalitaryzmowi, teraz ukazuje drugie dno i zmusza do namysłu nad losem cywilizacji. Świat wyzbyty "wysokiej kultury", zdominowany przez opery mydlane, historyjki obrazkowe, tanią rozrywkę dla mas. Nie ma w nim miejsca na rozmowę, miłość, szczęście. Zastępują je dragi, ogłupiająca telewizja, przemoc, samotność w tłumie. Wizja Bradbury'ego, szokująca przed półwieczem, dzisiaj także budzi dreszcz realnego przerażenia — oto na własne oczy widzimy, jak futurystyczne i groźne założenia autora stają się rzeczywistością.

Dobrowolne odrzucenie dorobku kultury, schedy po pokoleniach przodków szokuje, ale przykład strażaka Guya Montaga pokazuje, że nie jest łatwo wyplewić z człowieka dobre cechy. Zawsze też znajdą się jemu podobni, a w grupie przetrwają najgorsze czasy. Nie można bowiem zabić człowieczeństwa.

Egzemplarz nieczytany, ale ma 33 lata, więc lekko pożółkły

Nagroda Nebula

"Człowiek Plus", książka opublikowana po raz pierwszy w ojczyźnie autora w roku 1976, w rok później doczekała się nagrody Nebula. W ironiczny, interesujący sposób przedstawia w niej Pohl wizję tragicznie przeludnionego świata po roku 2000. W podzielonym jak dziś politycznie świecie odbywa się wyścig do skolonizowania Marsa, - co ma być receptą na przeludnienie. Śledzimy więc frenetyczne wysiłki Amerykanów, którzy szykują się do eksperymentu: astronauta Roger Torraway, spreparowany przez lekarzy i cybernetyków, ma jako cyborg wylądować na Marsie. Ten eksperyment służy Pohlowi do rozważań nad osobistą tragedią człowieka, który ma odegrać tę pionierską rolę. Kiedy Amerykanie odnoszą sukces umieszczając Rogera Torrowaya na Marsie, okazuje się, że przez cały czas byli igraszką w rękach... komputerów.