Duch Czasu 1 ...a w Pińczowie dnieje

Ziemia dusi się od efektu cieplarnianego, nieznośne upały, brak wody, palą się lasy, a cywilizacja zdaje się nie zauważać wielkiego kryzysu. Trwa epoka wymierania kolejnych gatunków zwierząt. ostatni polarny niedźwiedź płynie na krze ku tropikom - Robert Crane w akcie rozpaczy wyrusza na jego poszukiwanie, by odbyć z nim zoofilny akt, mający zwrócić światu uwagę na nadchodzący koniec.

Tę powieść trudno sklasyfikować i zaszufladkować. To postmodernistyczna, wielogatunkowa podróż przez czas i wymiary.

I niewątpliwie najbardziej śmiały erotyzm w polskiej fantastyce. 

Jeżeli na powieści Mirosława P. Jabłońskiego zakończy się historia polskiej SF, nie będę miał pretensji do losu. 'Duch czasu' to niewątpliwie godne uwieńczenie - ostatni, szalony skowyt na gruzach świetnego niegdyś imperium...

Jacek Inglot, Nowa Fantastyka

Książka  została zaliczona do KANONU SF opracowanego przez Marka Oramusa, Lecha Jęczmyka i Wojtka Sedeńkę - czyli listy 100 najlepszych powieści SF wszech czasów.

Nowa Fantastyka 10/97