Europa po deszczu

Krzysztof Kochański to pisarz science fiction i fantasy ze Słupska, od czasu debiutu, czyli od 1979 roku konsekwentnie piszący swoją dobrą prozę. Stojący na uboczu dyskursów teoretycznych i sporów fandomowych regularnie zgarnia za opowiadania wyróżnienia i nagrody. A tych opowiadań i krótkich powieści napisał już dziesiątki.

Zbiór „Europa po deszczu” to duża dawka dobrej science fiction. Znajdą tu czytelnicy teksty publikowane w prasie lub dość dawno temu w rozmaitych antologiach, jak np. „Wizje alternatywne”.

Zawartość:

Centuriańskie bomby

Z popiołów

Zagajnik

Europa po deszczu

Sąd ostateczny

Pluton egzekucyjny

Muzykanci według Picassa

Tamara w rezerwacie

Parowy Hycel

ZOM-BI

Fragment "Centuriańskich bomb":

Kiedy spadły bomby Centurian, Fiszer jechał tramwajem numer 5. Tramwaj właśnie ruszał z przystanku.

Fiszer nie musiał korzystać z publicznych środków transportu – stać go było na taksówkę albo na wynajęcie samochodu z kierowcą. Ale wtedy życie przyśpieszało. Czas połykał sekundy, połykał sam siebie niczym chiński wąż.

Był jak te bomby, które wysyłali Centurianie.

Sam moment wybuchu umknął uwadze pasażerów tramwaju. Głuche stęknięcia, jakie towarzyszyły każdej eksplozji, zlały się z szumem miasta i dopiero bezpośrednio po fakcie, gdy w jednej chwili zgasł wielkomiejski hałas, Fiszer zdał sobie sprawę, że jednak je słyszał. Trzy pyknięcia, podobne do tych, jakie wydaje ostrożnie wyjmowany z butelki szampana korek. A potem cisza. Niezwykła, przyprawiająca o lęk, klaustrofobiczna cisza.

Trzy pyknięcia – trzy bomby. W promieniu kilku kilometrów Fiszer był jedynym człowiekiem, który mógł sobie przypomnieć ten moment. Inni umarli w tej jednej koszmarnej chwili, gdy korek szampana wyskoczył z butelki...